Ik kin ein niej leedje, wie ging det ouk weer.
Waat is 't geval, de zings euveral dit leedje zoë gaer.
Ik heb ein gedachte, die is 't ech waerd.
Zô'n leedje bringk dök ein hemels gelök dreej daag op ôs aerd.

Refrein:
Want mit ôzze 'vastelaovend',
zinge weej weer euver d'n inzigsten tiéd,
ein leed van 'vastelaovend',
det huurse ens heej, dit zingse dan dao,
en wuurse neet kwiét.

Nae, kiék neet nao gister, de duis 't vandaag.
De kins maar de helf, det blief beej dichzelf want zinge det maag.
Gaef dich noow maar euver en laot dich ens gaon.
't Is aafgestump, dit leedje waat kump, det blief waal bestaon.