't Waas in de twintiger jaore dien straote die stônde toen blank.
De Maas waas wat breijer gewaore zoeë breid tot de huùs in de gangk.
De geis ónder ras-Venlonaere waat woort ter gevaeg en geschroeb.
De ganse stad sloog aan 't kaere en euveral blònk weer de stoep.

Refrein:
Heej stònd mien weeg, heej steit mien bed,
ik bin neet weggegaon.
Ik heb der hiël dôk um gewed,
mien bed zoel heej blieve staon.
Veur wae 't tevuùl moch waere,
zaet emus ik bin 't heej zat.
Dan zeg ik kôm op Venlonaere,
d'r is euveral waal ens wat.

't Waas in de fiertiger jaore, den oorlog kwaam euver ôs haer.
Vuul schoeëns in ôs stad ging verlaore door bomme, kenôn en gewaer.
Wae dach det ôs stad waas verslage weej sloge de hand gauw inein.
Ôs Venlo kan hiël vuul verdrage ôs Venlo det krieg nemus klein.