't sjoanste awt wief

Tekst: 
Har Peters –
Muziek: 
Marcel Dewaide & Har Peters
Artiest: 
Braaf Lestig
Plaats: 
Susteren

Jao luuj, ich höb ein lief óm neet greuëtsj op te zeen
Ich kèn geine rok aandoon, want ich höb dikke kneen
Ich höb ein sjtöm wie eine kaerel, wie kumpse toch d’raan
En mien lichaamsgewich geit geine van uch get aan

Refrein:
Mer mit karnaval veul ich mich lekker in mien lief
Den gaon ich drie daag, verkleid es ’t sjoanste awt wief
Van komplexe höb ich den gaaroet geine las
en veul mich alle daag in mien sas

Mien naas is väöl te groat, want die pas neet in ein glaas
Beer kèn ich allein drènke oet ein bloomevaas
Mien veut die zeen krómp want de rechter sjoon dae pitsj
Es ich mien óngerbóks aanriet, den sjprunk mich de litsj

Mien haore mótte langk, want mien oare zeen te groat
Miene kop dae zuut neet oet is jus ein sókkerkroat
Mer waat maak ’t auch oet, ich veranger ’t toch neet
En bön mer ieërligk, ’t interesseert uch auch gein reet