Kóm loester, w’r gaon uch vertèlle
’n wónjerlik hieël auwd verhaol
Wie hie ’t gelouf is gaon greuje
En de ieëwe door bleef bleuje
Tot bliedsjap en zaege van ós allemaol
Loester nao ’n sjoan verhaol...

Sint Willibrord is gekòmme
Vanoet ’n vraemp en ver landj
En monnike ginge hie wirke
En boewde kloasters en kirke
Vertèlde en zónge van ’n hemels landj
Urges aan d’n euverkantj...

W’r zólle hun dankbaar blieve
De brèngers van ós auwd gelouf
Laoe weer hun blieve ieëre
En det weer van hun lieëre
Det de lamp van de leefde hie noats wurdt gedouf
Gaef ós det auwd gelouf!