't Is alweer tied, dus weej gaon nao bed.
Efkes praote wie altied, as ik de wekker zet.
Ik kös dich welteruste as weej slaope gaon,
um dan morgevruug, gezond weer op te staon.

Refrein:
Doezend en eine nach, veurbeej, weg is de sprookjesprach, veurbeej.
Wae had det oeit gedach.
Doezend en eine nach, veurbeej, weg is de toverkrach, veurbeej.
Leefste slaop maar zach, op d'n doezendtwiejde nach.

Ik weit nog wie 't waas, gans in 't begin,
wie os leefde keuning waas, en vreeje keunigin.
En wie ik oh zoe dök de nach lang wakker bleef,
um te luustere, en te kieke nao mien leef.

Ich, ik weit 't waal, zoe geit 't toch altied,
de wins waat, en de raks iets kwiet.
En lang en gelökkig, waat is d'r dan nog mier,
en waorum wil se truuk, nao 'd'r waas ens' en 'd'n allerierste kier'.