Refrein:
In Maerem zeen al ellef jaor de Plekkers, en die plekke nag zoeë gaer.
Breevebesjtellers, tummerluuj en bekkers, gaon dök erg laat nao hoes haer.
Mooder de vrouw die geitj den duchtig sjelje: wie dök is tet al gebeurtj ?
't Aangebrandje aete is neet mieër te vraete, det is get waat sich neet heuurtj.

Eeder jaor mit vastelaoventj, ouch waal ins d'r tusse door,
sjteit 't aete in de aove, veltj de middig inne poor.
Alle Plekkers blieve hange, inne Sjuur zeen ze biejein,
mit ei glaeske beer, den gebeurtj 't weer, maakt men zich gein dieke bein.

Ellef jaor besjtaon de Plekkers, ellef jaor gaon die draan,
ellef jaor Maeremer gekke, flaares, joetser, flab, poorgaantj.
Sjaele zeiver, sjtómme waazel, wawwelwatergebaazel,
mit die Bergkapel, die houwtj op tet vel, en zorgtj veur 't sjpektakel.

Laat, met nag neet te laat, vreug met ouch weer te vreug,
naat, mer toch nag neet te naat, met hieël zeker neet te dreug.
Zaat, ei bietje, net neet te zaat, meug met aevel neet te meug,
Plekkers make lol, gaon gaer aanne rol, det is get, waat häör veugtj.