Julia:

Iel zoo neit. De sjtarre sjtaon nog duudlik langs de lòch gezeed;
Romeo, de haane, gunder, höbbe jao nog neit gekreed!

Laot de zeeligheid nog doere: Kort de nach, - den daag zoo lank.
Bès doe dao, ich bèn genaeze; Bès doe weg, dan bèn ich krank.

Romeo:

'ch Zal pès aovend aan dich dènke, 't is mit oos gelök gedaon:
Julia, de leeuwerik is al opgegange ... Ich mot gaon.

Zuug, de mörgewèndj bewaegt de sjtaonde plooi van de gerdien.
Vaeg dien traonen aaf en treus dich. Eevig, eevig, bès doe mien.