Es ich aan ‘t hemelpäörtje sjtaon, en Petrus wénk: doe neit.
Dan zék ich: roup mich Sleveneer, want dae wit van besjeid.
Neit de Leveneer van jederein, mer dae veur Limburg sjteit.
Det is gét angesj wie geer wit....., essebleif..... en Petrus geit.

Refrein: Laot mich toch bénne.
Laot mich noe drin!
Einmaol in den hemel.
Höb ich miene zin!
2 X

Kump dan Sleveneer, dae vreeg aan mich, dao in den hemelgank:
Höbs doe in ‘t laeve väöl gedoug, is die register blank?
Doot veur deze keer ‘n uigske toe, geer ként ‘t Limburgs saort;
Den hemel haet, zoo wie ich mein, mit oos Limburg ein akkaord....
Och ich weit, doe kumps oet Limburg, doe die höbbe waal gét veur;
Wae dao vandan is véndj allich, eine reets hie in de deur.
Nei, me haet hie gaaroet gei versjtandj, van sjpas en gekkerie....
Mer zék mich taege Petrus niks, van dit pöörtje hie opzie......

Refrein: Zoo kóm ich bénne.
Zoo kóm ich drin!
Einmaol in den hemel.
Höb ich miene zin!
2 X