Refrein:
Ach Merie, ach Merie, diech höbs ouge zoe blouw wie de zie.
Kom in mien errem, daan veul iech miech leeg en zoe werrem.
Ach Merie, ach Merie, jao dien snuutsje vergeet iech noets mie.
Blijf vaan miech hawwe, ach Merie, ach Merie.

Mit keeks diech oet de ouge, keeks diech miech eve aon.
Iech zal dat noets vergete, boe of iech goon of stoon.
Diech blijfs in mien gedachte, boe of iech soms ouch bin.
Blijf altied op diech wachte, diech bis nao miene zin.

Es diech miech in dien errem nöms, krijg iech weer 'n sjoevraoj.
Diech bis veur in te biete, wie in 'n stökske vlaoj.
Iech wèl veur iewig blieve, jao lekker kort bijjein.
Veer zien daan altied same, dat vin iech toch zoe fijn.