Refrein:
Allein veur dich plök ik de sterre van d'n hemel.
Allein veur dich staon ik met leefde veur de deur.
Dich bis veur mich det golde stök ônder d'n hemel.
Allein veur dich haol ik de kestanjels oét 't veur.
Kôm, laot ôs danse in gelök, det haet 't laeve ôs gegaeve, leeve schat.
Kôm laot ôs viere, laot ôs zwiére, want weej hebbe mazzel zat.

Ik woel mich net eine vogel gaon kaupe.
Ik waas zoë einzaam, ik waas zoë allein.
En beej 't Hetje, dao zoog ik dich laupe,
det sloog mich aardig in de bein.
En noow zien weej met de vogel d'r beej,
't beste trio, weej zinge veur dreej !

Zoë hebbe weej ôs gezôch en gevônde.
Zoë zien weej same ein hert en ein zeel.
En lekker vreej zien, det is 't gezônde,
ein schilderie en 't penseel.
Dan zeet geej strakkes ein moei tafereel.
Wee met zien veere, det wuért ein juweel :