Der pap, dea hoddelt al ee joar, joa mit ing linker knij.
Doarum vilt hem 't loofe sjwoar, jong, wat ing kwealerij.
De mam, die hat veul las va jich, nuuks angesj wie mar sjtich.
Mar al die ieëw'je kwealerij, die is doch zoeë verbij :

Refrein:
Went der pappa en de mamma
vasteloavend vieërt, vasteloavend vieërt.
Went der pappa en de mamma
richtieg vasteloavend vieërt,
da wiebbelt, da wakkelt, da sjokkelt 't jebun.
Jong wat is doch, wat is doch dea vasteloavend sjun.
Went der pappa en de mamma
richtieg vasteloavend vieërt.

De noabersjaf is muus-jens-sjtil, bij Sjwelmans hant ze knies.
En wea 't och mar huure wil', dea huurt der Frens, 't Lies.
Der posjelai dea vluugt, dea vilt, 't Lies jeet van de welt.
Mar eemoal in 't jantse joar, da is der himmel kloar:

Wea Kirchroa zeat, zeat karneval, dat is joa welt-bekant.
Os heemet is da uvveral, ee knatsj-jek narre-land.
n'Vreame, dea versjteet 't nit, dat jonk en oad deed mit.
Vier hant dan och bij os jedaat, dea hat nie mitjemaat.