't Is twintig veur veer op de Westertaore,
se Prinsegracht kriegt miene zaegen.
De waerman had nog zo gezag, det 't op zów klaore,
maar ich sjtaon hie vannach te zinge in de raegen.

Ich zing ómdet ich zónne sjone aovend höb gehad.
Ich zing ómdet ich gek bin van dees maffe sjtad.
Ich zing en dao begint 't carillon van kwart veur veer.
Mit zo'n begeleiding zing ich óm 't keteer.
Ich bin zot, ich bin zaat, ich bin oetgelaote.
lch dans door de zilver-nate sjtraote van,
Amsterdam, Amsterdam.

ich höb zelfs Lindeboom gehad.
'n Good cafe maakt 'n dörp van de grootste sjtad.
Ich höb mit hóngerd luuj gelache, gezónge oet volle borst.
Ich höb sjans gehad, maar boven al höb ich dórst.

Laot ós drinke op de eeuwigheid.
Laot ós drinke op 'n sjtad, die veur alles aope sjteit.
Laot ós drinke det verliefdheid nooit meer euver geit.
Laot ós drinke op Mesjtreech, op Antwerpen, op Boston,
op Salamanca, en op Remunj,
maar veural op Amsterdam, Amsterdam.

As menke van veerteen kwoom ich hie hasjiesj koupe.
As man van zevenenveertig kóm ich truuk nao aaf.
Langs de grachte loupe in Amsterdam, Amsterdam.

Antilli- en Hawai- en Azerbeidjanen:
De ganse waereld sjteit hie in 't cafe.
Maar zo te heure kump half Amstredam oet 't zuide,
want wo ich ouch binnekom zegke d'r minstes twee:
'Gojen aovend Gé, waat duis doe in Amsterdam?'

Ich dach t'r mit uch'ne te gaon drinken in,
Amsterdam, Madretsma, Amsterdam.