Refrein:
Auwwiever hei, auw wiever doa,
alling mar in ós kirchroa.
Jans in 't sjwats mit jans vul hats,
auwwiever zunt ummer doa.

Kót vuur vasteloavend, dan dinkt de vrauw van diech,
d'r man wil iech ins wekke, deë wóngert ziech jeliech.
Ze pakt ziech al heur zaache, van sjong bis sjwatse hód.
Wat zal ze ziech sjpas maache, den alles zitst heur jód.

Kunt doe in ing wieëtsjaf, kót vuur 't jroeëse fes,
doe wils diech ee besjtille, sjnapt diech ing bij 't wes.
Die wil ins mit diech sjpringe en zeët noen kóm mar jauw,
noen mots doe evver roane, is dat dieng eje vrauw.