Refrein:
Baek, mien Baek wat höb ich dich toch verdöldes gaer.
Kleur's wie eine raegebaog mien laeve, úmmer weer.
Baek, mien Baek doe bés veur mich wie 't waater veur de Maas.
Mit dich drief ich 3 daag langk op de Vastelaovesdaag.
Mit dich roop ich 3 daag langk Allewiel en ouch Alaaf.

Tössje Zitterd en Mestreech, hauverwaeg de waeg,
ligk ein sjtèdje, fien en rank, aan de Keutelbaek.
Effekes wiejer kabbelt zach 't waater van de Sjpau.
Dae dao éns gewaes is, dae blif 't Sjtèdje trouw.

Sjpaubaek, Nirbik, Geverik, Kelménd, sjtil versjtóp,
langs 't sjoane Heuvellandj, Genhout der baove op.
Ônger aan de Adsjteeg ligk 't dörp wo't pötje laek.
Saame sjmeeje zie de bandj van 't sjoane Baek.