Venroj is verânderd mit de jaore,
Rooj dat ziet ‘r now veul ânders uut.
Want dor kwame plejne beej en straote,
Bruukske Veltum en nog de kuluut.
Gen grüne plekke már wat raechte straote,
en meense ien betonne blök.
Toch mòt meej niemand slaecht van Venroj praote,
want aens per jaor viend ik daor toch mien geluk.

Refrein:
Wat bin ik bliej as ‘r hier wer wat te doën is,
Wat bin ik bliej met al die maskers òp de straot.
’t Duut meej goed as ‘r wer ’s enne kloon is,
As ‘r gezònge wert, gelache en geprót.
Wat bin ik bliej mit al die meense òp de straote,
As iederieën zich wer mit iederieën verstöt,
Dan wieët ik dat ik Rooj nie kan verlaote,
Umdat mien hárt allieën vur Venroj slöt.

Hejmwee nor d’n âlden tied dat isd’r,
Ge vuult ‘r òw maej drüveg beej.
Ge kunt wel prakkezieëre aover gister,
Venroj is en blieft toch âltied neej,
Want Rooj het iets dat kan ik nörges viende,
De vastelaovend heldt meej hiër.
Den viër ik mit bekende en mit vriende,
Allieën ien Rooj heb ik dan mien vertier