't Is weer tied, 't is weer zo wied.
Ich mót weer zègke, zègke det 't mich sjpiet.
Wie haore op miene kop, 't Is weer zo wied.

Te laat, altied as 't nimmeer baat,
dan weit ich waat ich had mótte weite.
Wie ich nieks angers wós as haat,
haat taege mien lief. ich weit 't altied te laat.

Windjmeules, windjmeules, ze dreie door.
Soms wo ich, dan wo ich det ich emes angers woor.
Maar ich bin ènne bange man.

't Is weer pries, weer van de wies,
truuk op de carroussel.
't Liek waal ies, aad ies, kaad ies.
't Is weer pries.

Windjmeules, windjmeules, ze dreie door.
Soms wo ich, dan wo ich det ich emes angers woor.
Maar ich bin ènne bange man.

Doe bis neet häör, ich bin neet hem.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Maar op de jukebox van de windjmeule-carroussel,
höbbe ze allein aaj danse, veur 'n vrouw en ènne bange man.

Nemes wit waat kómmen zal.