Refrein:
Bi-ba-banjo, durch de sjtroate noe klinkt.
Doe bis ee dink dat vroeëzin beij os brinkt.
En sjpringt dan och ins af en tou ing sjnoar.
Och dat is toch mer een paar kieër in 't joar.

Ich bin wie miene banjo, bin net zoë fien besjnoard.
Oet 't tichtig hoot gesjneeje, wat 't sjoeën geluid verkloart.
Han een buuksjke dat is mollig, joa zek gerus mer ronk,
mer de MUZIEK hilt os twieë lekker jonk.

En mit de vasteloavend, dan goan vier twieë op sjtap.
Mien been zint dan graat sjnoare, mer waal ee bietje sjlap.
Beëter dan te sjtrak gesjpanne, zeeët banjo dan aa mich.
En zoë veule vier os 'heppie', heë en ich.

En zonger miene banjo, wil ich neet wieër goan.
Ich vertik 't dan och altied, om 'm thoes te loate sjtoan.
Want de MUZIEK bringt de miensje get dichter beijenee.
Doarum zek ich teëge banjo: 'Bis okay!'