Eedere zomer gaon iech weer nao 't zonnige Spanje.
Beij Barcelona, dao zèt iech m'n tensje neer.
Ut is 'n stad, die is gebojd mèt hiel väöl franje.
Jao, eeder straot, die straolt vaan sfeer.
Op ellek heukske kinste lekker dinger ete,
de kreigs de lekkerste paella vaan 't land.
Es diech daan drinks gét roeje wien,
daan kin 't leve hiel sjoen zien,
in Barcelona aon 't strand.

Refrein:
Jao, Barcelona, die stad die kin iech neet vergete.
In Barcelona, dao ligk m'n hart dat mooste wete.
In Barcelona preufste de echte spaonse sfeer.
Es diech geis zitte op de ramblas mèt 'n lekker gleeske beer,
daan dinkste: jao, hijj kom iech weer.

Door gans de stad zuus te de sjoenste señorita's.
Op hun geziech lees iech 't spaonse temperamint.
Es zie goon danse in die prachtige bodega's,
lèt daan meh op, 't fees begint.
Spaonse gitaarmeziek begint daor daan te vlamme.
De steul en taofels sjuive zie daan aon de kant.
Daan goon ze door de ganse nach,
hijjop höb iech zoe lang gewach.