Refrein:
Baum op 't plein, diech sjteis daor zoe prachtig.
Zeen iech diech daor stoon, weurt 't miech te machtig.
Oh, baum op 't plein.

Edere keersmes, daan steis diech weer daor.
Ut plein is zoe kaal de res vaan ut jaor.
Noe bin iech blij want daor steis diech toch weer.
'ch Kin noe weer naor diech kieke en dat deit miech plezeer.

Edere mörrege loer iech door de roet.
Iech zeen diech dao stoon, met dien takke, zoe groet,
gans vol met lempkes, sjoen wie de maon.
Iech mot nog evekes wachte, en daan goon ze aon.

Snie op d'n takke, ze haange gans door,
't is jaore geleije, dat ut zoe errug vroor.
Diech treks diech doa hielemaol niks vanaon,
en straks glanze dien lempkes weer sjoen wie de maon.