Refrein:
Mit de jondel durch de sjtroase,
Bella Kirchroa, Bella Kirchroa,
vare vier de wieëtsjaf in en oes,
en vier zinge boave alles oes.
Mit de jondel durch de sjtroase,
Bella Kirchroa, Bella Kirchroa.

Went ós Kirchroa ónger wasser sjtung,
wuur d'r vasteloavend jraad zoeë sjun.
Wie i Venedig wuur bei ós d'r karneval,
dat bis-je wasser wuur ós allemoal ejaal.
En d'r Joep óp ózze Maat wuur jaarnit wus,
den óp deë zokkel kreug heë jing nase vus.

Went d'r Petrus dan de zon ópdrieënt,
weëd ziech hei bij ós d'r kuul jebieënd.
Jans flot verjèse is dan 't leed van alle daag,
en óp die mülsje likt dan inne jroeëse laach.
Went de moezziek sjpilt, da wisse vier besjeed:
Dat karneval nit lang óp ziech wade lieët.