Ich bin al jaore verleef op dich, Bianca.
Ich hoop tot stich aoch gèt veuls veur mich, Bianca.
'ch Wèl mèt dich laeve, dich alles gaeve, wat ste mèr wèls, dat kriegste van mich.
Ich zal veur dich zinge, dich blomme bringe, al wat ich höb, dat gaef ich aan dich.
Laot mich neet wachte want al die nachte bin ich allein.
En dat deit zoe'n peijn, dus zègk wat ste wèls, of stich vaan mich hèls.

Ich bin al jaore verleef op dich, Bianca.
Ich hoop tot stich aoch gèt veuls veur mich, Bianca.
'ch Wèl veur dich zörrege, eedere mörrege bring ich dich thee en bruëdsjes op bèd.
Ich zal aan dich dinke, noets teväöl drinke, woe ste aoch geis, gaon ich mèt dich mèt.
'ch Wèl dich umerreme en dich besjerreme taege verdreet.
Want dat krieg stich neet dus zègk wat ste wèls, tot stich vaan mich hèls.