Woa zelzaam blömkes bleuje, dao in dat vruntelèk dal.
Woa waterhoontjes sjtoeje bie 'n micro-waterval.
Dao sjteit e klein awt huuske van leim en mergelsjtein.
Dao bie dat sjmeejdiezere kruutske is mien leef en deerbaar heim.

Woa 'n helder brón óntsjpringt in 't deepste van 't dal.
Woa in d'r aovendsjemer klinkt 't leed van de nagtegal.
Dao is van gelök en vreugd d'r tied sjtil blieve sjtaon.
Dao heersj de éwige jeugd in 't sjiensel van d'r maon.

Woa sjötterieje en fanfares marsjere durg 't dal.
Woa humor en folklore dominere euveral.
Dao is 't good te woane, is 't laeven op zien bès.
Dao veul ich mich zoa gebórge wie 'ne voagel in zien nès.

Refrein:
Bie de Geul, Geul, Geul bin ich gebaore.
Bie de Geul, Geul, Geul veul ich mich heim.
Bie de Geul höb ich mien hart verlaore.
Jao bie de Geul, allein bie de Geul veul ich mich heim.