refrein:
I Gullepe,i Gullepe, doa bin ich geboare.
I Gullepe,i Gullepe, doa bin ich geboare.
I Gullepe,i Gullepe han ich mie hart verloare.

Woarste ooit i Gullepe, vergitste ut neet mie.
Dat prachtig durpke Gullepe, dat blieft dich ummer bie.
De gats, ut löfke a ge veld, d'r Doisberg en d'r Bek,
die maake mie leef Gullepe tot de allersjönste plek.

op us eige Gullepe, ut Gaarekiekerriek.
Mot ich ooit ins weg van hie, al is het nog zoe wiet,
noa mie durpke kom ich truuk, want dat wil ich neet kwiet.