Refrein:
Biej oes dao sjtruimp de Geul, woa iech miech gelökkig veul.
Dat ies 't sjoanste van Limburg: de Geul, oh jao-ao de Geul !

Langs de Geul, dao sjtaont de wieje, langs de Geul, dao sjtaont ze bie-ein.
't Liek waal of ze sjtaon te vrieje, en ze zègke ziech leef tegenein :

Héuir ins wie de veugelkes fluite, héuir ins wie de göllefkes sjlaon.
Zuug ins wie de vösjkes sjpringe, es de bleumkes wied ope goon.

Zoa ies't wie veer oes dat wunsje, zoa ies't wie 't Geuldal moet zeen.
Daorum kint geer uusch waal dinke, geine geit gaer hie van oes heen.