Couplet 1: Broich (de geest van Hoensbroek) overdenkt zijn roemvolle verleden met zijn bekende mensen en wat ze deden...

Ich waor 't dörp van Haarie, Fientje en Neske,
En waor zoeë gruëtsj Gebrook te kinne zieë.
Op zondig nao de kirk en al die luuj op d'r mèrt.
't Laeve waor hie toen hel wirke mè fijn.

Couplet2:
Broich mijmert door over hoe hij groeide en waar 'het volk' trots op was....
En ich woert groeët doer de Emma.
Koempels van ueveral, die vònge hie good werk.Ich hauw in de sjtraote waal mieë dan vieërtig kroege
En op kueninginnedaag vuurwerk bie 't kesjtiel...

De grote ommekeer wordt aangekondigd met de toespraak over de mijnsluiting door Joop den Uyl in de Stadsschouwburg van Heerlen in 1965. 'Het volk' beklaagt zich over de geschiedenis na de mijnsluiting:

Mè aan dich kaom 'n eind, de Emma die ging toe.
Alle koempels zònger werk, dien winkelsjtraot leep laeg.
En Heële klopte aan de duur, de herindeling 'n feit.
'n Groeët sjlaot op òs gemeentehoes: Parksjtad woeërd d'r naam...

De Auvermoerbeek (piano) kabbelt intusssen rustig door, terwijl er een muzikaal duel volgt tussen Broich en 'het volk'. Totdat Broich, de geest van Hoensbroek, 'Het volk' tot de orde roept:

Mè genog is genog, wat toen waor, waor toen,
Bin bliej om hie te woeëne en grüetsj mit wat ich höb
Mien Gebrookerplein
Mien Kesjtieël
Miene auwe St. Jan
Mien Auvermoer
Miene vastelaovend
Mien hermenie
Mien Kowrenne
Mien Sjuureberger Park....
Mien auwd Tersjuure
Miene Koumerberg
Gebrook blief Gebrook

Ich blief öch Paradies......