Èns waor ich jónk en zoa verleef.
Ich hauw gehaop dat dat zoa bleef.
Noe is 't euver, 't is mich euver, noe wil ich sjeie.

Dien gokkerie haet dich genek.
Doe trochs mich mit, deep in daen drek.
Höbs mich belaoge, höbs mich bedraoge, noe wil ich sjeie.

Ich vraog mich doezend keère: woróm laot ich dich noe neet boete sjtaon.
Mer ich bleef toch probeere, huipte dat 't mit dich èns good zou gaon.

Mien erfenis, al wat ich hej, höbse vergok, zónger bezej,
mit dae roulette en dat blackjacke, noe wil ich sjeie.

Bekiek dich zelf, doe bès versjlaaf.
En ouch al sjmeekste mich op henj en veut, ich wil noe van dich aaf.
't Is mich euver, ech gans ran euver, ich wil noe sjeie.