Refrein:
Wo lik 't sjwuaanste dörpke aan d'n diek:
bie os in Uermend, bie os in Uermend.
Wo veult m'n zich de keuning dek te riek:
bie os in Uermend in dat dörpke aan d'n diek.
Hie greujt 't aller allergreunste graas,
joa, in dat lendj tösje de meule en de Maas.
Wo lik 't sjwuaanste dörpke aan d'n diek:
bie os in Uermend, in 't Waterratteriek.

Hie is al op eingerich, zwoa oape en spontaan.
Kiek mear noa 't dorpsgezich, dat lach dich lekker aan.
Hie hink nog van vreuger haer dae gooje auwe geis.
Joa, hie lik os gelök, aan beids kenj van de brök.

Es 't vastelaovend is, dan is 't dörp te klein.
Drie daag houw v'r op die kis, de trom of tamboerein.
Sjus wie eine mierehoup, zwoa wemelt al doorein.
De sjpas, dae is hie neet te koup, dae maak v'r ongerein.
Joa, hie lik os gelök, aan beids kenj van de brök.