't Kin gein koed um eve stèl te stoon, beij wat 't leve brink aon diech.
Soms 'ne lach, soms ouch 'n bitter traon, jao, dat gèlt vas en zeker ouch veur miech.

Laot us dao noe neet aon dinke, want veer leve veur de lol.
Laot us met de glazer klinke, goej ze nog 'ns vol.

Refrein:
Daan begint ut same zinge, euver alles wat us bleij en monter maak.
Kom 'ns eve danse, springe, laot ut beer mer lekker sjuime want 't smaak.
Laot miech eve diech umerme en daan zègke tot iech hiel väöl um diech geef.
Laot de leefde us verwerme, zing mèt miech hartstochtelijk 'Iech höb 't leve
leef'.

Wat is d'r sjoener es oonder vrun te zien, diech oonderein good te verstoon.
Dat is un plaots, dao sjöt me klaore wien, en gief diech mood um toch weer door te goon.