Refrein:
Dans nog eine kieër Marieke, dans nog eine kieër veur mich.
Es ich weer nao dich kôm kieke, veul ich vastelaovendj in mich.
In dien allersjaonste pekske, haoj ich toch zoa väöl van dich.
Bös mien vastelaovesgekske, kôm dans, nog èns veur mich.

Zeen, dien beinkes gaon, geit mien hertje slaon,
es de ganse zaal den op de kop geit staon,
allerleefste, wil ich mit dich danse gaon.
Kom ens hiej biej mich, bön verleef op dich.
Laot òs same danse door de Sjterrenach,
kiek wie het Maönke lach.

Ich veul det ich laef, es ich ôm dich gaef,
krieg 't hieël erg werm van diene sjpeelse lach.
Bös 'n maedje wie oet 1000 en 1 nach.
Druimend van't gelök, waat bös doe ein sjtök.
Bön zoa bliej det 't weer Vastelaovendj is.
Ich höb dich zoa gemis.