Diech hubs miech laote sjrikke, iech mós eve slikke.
't Kleurke in de haore, foi, 't steit tiech neet.
Al dreug unnen aap unne gouwe rink, 't is en bleif un lielik dink.

Refrein:
Dao mót iech niks vaan hubbe, hei hool iech de neus veur op.
Dao mót iech niks vaan hubbe, volges miech bis tiech gans beklop.
Verdomme nog aon touw, hang neet um miene nek,
dien hersepan is hielemaol defek.
Dao mót iech niks vaan hubbe, maak diech ewweg, diech awwe gek.

De juweele in dien oere, iech durf neet mie te loere.
En daan die tatoeaaasj, op dat, aajt gerimpeld vel.
Al dreug unnen aap unne gouwe rink, 't Is en bleif un lielik dink.

Loer uns heij, iech bin u meidske vaan fatsoen.
Dit kin iech gaar neet appresjeere.
Heij vaan bin iech gans oet mien doen.
Maak diech ewweg, diech awwe gek.