Refrein:
Iech bin de Bruk an Sjeveemet óp d'r Kaffeberg,
en d'r Blauwe Engel vieët onger miech durch.
Iech bin de Bruk an Sjeveemet óp d'r Kaffeberg.
Mienne poekel dreët vuur uuch de mieëtste zörch.

Al mennieg joar sjton iech i weer en wink.
Va mienne ruk ziet me d'r Busj en óch de Vink.
Langs mieng poeëte wieëst 't jraas en vieët d'r tsog.
Han nit tse klare, vöal bekieks han iech jenòch.

De kinger kniette miech de Moere wies,
en óch de vuujel maache mieë jelender vies.
Doch d'r Kaffeberg, deë likt miech an 't Hats.
Hei blief iech sjtoa, al kraacht va miech òch jidder lats.