Refrein:
't Is vasteloavend, en gieker oavend.
da sjteet de ganse sjtad wer in de frieteboet.
Sjtónt ze te helle, vuur te besjtelle.
Mit vasteloavend it joa jieëkerinne oet.
Va vuur bis hinge sjtónt ze te dringe.
Ich sjtoa al sjtónde, mè koom koalik get vuuroet.
Mich lup 't water in de moel va de kótlette,
de frikadelle, de vleesjkrokette.
Ich han de kneup aaf, mè ich kan mich nurges zette.
Ich bin waal binne, mè wie kóm ich sjtrak wer d'r oet?

Ich kóm es letste binne en 't liek waal of ich sjtuur.
De boet is vol, ich sjtoa gans hingenaa.
De ouwesj sjtónt te duie en de poete sjtrietse vuur.
Ich haot mich i, mè loop al gans roeëd aa.

Nog dartieën lüj zint vuur mich, dus dat doert ing ganse tied.
D'r keël vruëgt endlich wat 't da maag zieë.
Ich wil get goa besjtelle, mè ich bin mie breefke kwiet.
Ich wós 't mè ich weet 't noe neet mieë.

Ich hoal mich heem 't breefke en sjtoa endlich aggen duur.
D'r frietekeël zeët: 'Gank ins aggen zie.
Die jónge hónt besjproake, dus die gónt nog effe vuur.'
ich drieën mich, sjteet mich doa de harmenie …….