Refrein:
De put, de put
Vuulde ów een bietje mat, now dan kiek ’s ien da gat
De put, de put
Gék dat niemand hèt geweete dat die dor al jaore zat
As wïj ien d’n ollie zien
As wïj ’t licht al nie mèr zien
Kieke wïj
Kieke wïj
Nów dan kieke wïj dör ien!

Toen de zon scheen van de zómmer zat ik binne
Want ik zat nie ien mien allerbè.ste vél
En toen wis ik nie mer wat ik mos beginne
Dus miek ik gauw een afspraak mit Sinel
En toen zïj dèn kèl
Nów dan week ’t wél
Nów duut ’s röstig ân én nie zö snel

Nów da lôt mien allemôl ‘s goe.d bezi.nke
Dus toen lie.p ik ien gedachte ôvver straot
En op de mért ging ik en pilske dri.nke
Daor kwam de kastelein mit goeje raod
Luuster ’s nór mien
Hèdde die put gezie.n
Duut dor ’n wins, dan zu.lde ’t hélder zie.n

Nao veul getwiefel hèb ik ien de put gekeeke
Wél wat verlèège, ik wou dat niemand mien zag staon
’t Hèt wél gehollepe, is mien lâtter wél gebleeke
Wa.nt sinds dèn tied is ’t mien è.rg goe.d gegaon
Al hèdde nie veul fut
Mar ‘t hèt zeker nut
Èn wi.ns doe.n ien Gènnep bïj de put