En wie ich nog zón jungske woor
Zónne kleine kroekesjtop
Trog ich zoa gaer ’t waegeske
Mit de dikke tróm d’r op
Ich veulde mich ech muzikant
Gelökkig en gewichtig;
De tróm det woor mie zörgekèndj
Waat woor ich toch veurzichtig
Tralalalala
Sint Cecilia!

Dök wónne weer d'n ieëste pries,
den wort 't waal èns laat!
Ich kreeg sjeklaad en limmenaad
Soms ouch get oet 't vaat!
Ich wórt get blas, leep neet mieë rech
De mam begoos te raoze:
'Ze vore mich det menke zaat,
in plaats van good te blaoze!
Tralalalala
Sint Cecilia!

Wat woor ich greuëtsj op mienen pap
es hae 'ne sole brach
Det sjtökske koos ich oet de kop
det floot ich daag en nach
En al mien bruers bloze 't ouch,
det maakde waal get laeave!
En zelfs de mam die zóng dèks mit,
al zoot ze vies d'r naeve
Tralalalala
Sint Cecilia!

Daen tied is noe al lang veurbie,
ich kraak van alle kenj
Ich lótsj allein nog aan de piep,
ich riejer mit mien henj
Es ich de lètste aom oetblaos,
sjpeel mich 'n milledieke
blaos zach es ich begrave waer
en loup sjoan in 't rieke!
Tralalalala
Sint Cecilia!