Refrein:
Huls-berg, hout heum vas,
veer hubbe tog de hoagste mas.
Dus pak er nog mér ein, déh wind kan weije,
déh mas, déh bleif tog ummer staon.
Huls-berg, hout heum vas,
veer hubbe tog de hoagste mas.
Déh steit nog euvereind,
en de Lange Jan lik plat.

Joa, Hulsberg is un feine plaats, dat is heil sjaon gelege.
Doa is ut good, doa hubste rüs, doa hubste hoalle weége.
Méh witse wat ze noe goan doon, ze wille ös bie Nuth.
Dat wil ig neet, blief van ös aaf, dat ving ig noe eg nüt.

De luuj die zind hie zeer aktief, die dont or-ga-ni-zere.
Konkoerhipiek en wielertoer, dat is get veur de hiëre.
Toernoojen hie en lustrum doa en karnaval der bie.
De mös waal, ofste wils of neet, hubs noats un wiekend vrie.