Refrein:
De Witte Dame, de Witte Dame.
De minse zagte 'Dich bis dol', maar mien hert, dât sloog op hol.
(Want ik zoog) De Witte Dame, de Witte Dame.
Jao, zeej stônd dao maar te staon en 't waar ni ens volle maon.
De Witte Dame.

Met Gekke Maondig ging ik stappe, heeja, heeja hossasa,
en paar pilskes pakke, heeja heeja hosssa.
Opens kwam dao en kleid vurbeej, heeja.....,
dât hâj ik nag noëjt gezeen, heeja......
Toen drông 't tot mich door, 't is ôngeluiflik, maar 't is waor.
Dât waar 't Witte Megje, wât dao rônd zweef op 't Slaot.
Iederein dôch dât ik loog, maar ik wis wâl wât ik zoog.

Ik môt zegge, ze waar bes wâl knap, heeja, heeja hossasa.
al waar ik dân en bietje zat, heeja, heeja hossasa.
Wie zeej mich in de auge keek, heeja.....,
dôch ik ech det ik bezweek, heeja......
Toen drông 't tot mich door, 't is ôngeluiflik, maar 't is waor.
Dât waar 't Witte Megje, wât dao rônd zweef op 't Slaot.
Iederein dôch dât ik loog, maar ik wis wâl wât ik zoog.