Det is toch Sjang Sjang
Refrein:
Det is toch sjang Sjang, det is neet mier net Net.
Vals oeht de toën Toën, doot now mer gewoen.
Doot neet zoe raar Sjraar, doe wits det dit neet kan Sjan.
Jao, gea makt dur zoë toch wel un putje van.
Gea mot uch toch gedraage, det snapt gea zeker wel.
Now kiek ins wat gae dôt, ach Herm, wat unne rel.
Det is toch sjang Sjang, det is neet mier net Net.
Wat gae heij dôt, ach Herm, det is toch get.
Un stjel oaije van dage, die ware te beklage.
De zuster heel die al ze leave thoes.
Ze wooije op de lappe, nog eine kier gao stappe,
en zinge 'En wae gaon nag neet nao hoes'.
Op eine aovend kneepe die dur stiekem tussenoeht.
De zuster vong heur in de kroeg en reep met kwaoje snoeht:
Al moste ze vertrèkke, ut kos heru niks verrèke,
al zoë die zuster op de kop gaon stoan.
'Wat kin ut os now geave, wae preuve van ut leave,
waem wit, is ut vur os toch zoe gedaon'.
De zuster, die begreep ut toen en reep 'Holadiejee',
begos de polonaise en toen klonk oeht ut café: