Dèks deenk iech trök aon die ore,
En aon 't land boe iech diech veur d'n ierste kier zaog.
'ch Had gaw mien hertsje verlore,
wie 'ch mèt diech dao op 't strand in 't zönneke laog.

Iech zal 't noets mie vergete,
Wiestiech deen aovend aon miech 'n serenaod höbs gebrach.
Diech zals 't ouch nog wel wete,
want diech bleefs bij miech en 't woord 'n romantische nach.

Refrein:
Want in die zomernach,
moch iech hiel eve de leefde beleve mèt diech,
'ch Had noets gedach tot 't meh waor veur ein nach,
meh de heels neet vaan miech.