Elk joar mit vasteloavend, dan is hiej heel gèt loos.
Dan sjpringe alle luuj zelfs in de Harch en in de Soos.
Biej Gusta, Wim, Keet en de Sjmeed en Mie van 't Witte Paerd,
doa hubse dan vöäl sjpas, dèt is toch auch gèt waerd.
Geit d'n Doal drie daag veurop, sjteit Klein Kölle oppe kop.

Refrein:
D'n optoch in Hirkebosj, dae is toch zo fein.
dae geit van de Sjteegsjtroat noa ut Kirkeplein.
D'n optoch in Hirkebosj, dae is toch zo sjoon.
dan haet idderein zin om mit te doon.

Maar de sjoonste daag van heel ut joar, dèt is dae dinsdig.
Dan is d'r weer d'n optoch en amu-useer ich mich.
Dan komme vöäl luuj kieke en dét is toch auch heel goud.
Maar mit doon is vöäl sjoner, dèt geit dich door ut bloud.
Geit d'n Doal drie daag veurop, sjteit Klein Kölle oppe kop.

Zeen diej daag veurbiej, dan dinkse toch noch waal ins trök,
wiej ut in d'n optoch waas, doe vonsj doa dien gelök.
Doe hoofs dan neit te janke, want ein troos, die hubbe veer:
Ut volgend joar, dan kömp dae sjone optoch weer.
Geit d'n Doal dan weer veurop, sjteit Klein Kölle weer oppe kop.