Döks maakt me zich zörge, wiej geit ´t ôs mörge.
Det haet ederein.
Bliftj 't ôm mich gaeve, doertj dit hiael ôs laeve,
blieve weer biejein ?
Waat staon ich te zeure, ôs kèntj niks gebäöre,
't is ein hiael sjuoan verhaol.
Wènt wie ich ´m dao zoog, sjoot de blooddrök omhoog.
Noe hueur èns allemaol.

Refrein:
Jao, doe bös mich alles waerd, miene hemel op dees aerd.
Es ich in dien auge kiek, och den veul ich ´t geliek.
Jao, doe bös mien ein en al, en ich veul dich äöveral.
In mien hert en in mien blood, jao, biej dich veul ich mich good.

Es ich dich dao zeen staon, geit mien hert vlotter slaon.
Dènks doe auch aan mich ?
En zeen ich den dae lach, dènk ich weer aan diej nach.
veul ich mich gans lich.
Kèndj, dit môt wiejer gaon, dit môt altied bestaon.
Waat böste toch ein stök.
Bös mich ech alles waerd, och ´t sjuoanste op aerd.
Sjat doe bös mien gelök.