Refrein: 
Doe bès geweldig,
doe bès geweldig,
doe bès geweldig lelik leive sjat.
Dus ich vertèl dich,
jao ich vèrtel dich,
mit zo get leliks loup ich gaer door de sjtad.
Mien sjoonst verkleide maedje
wurt ein zittesj auwt wief,
mit rumpele gezich en rotte tenj.
Dae bebbel geit nog vlot
allein die knöök zeen get sjtief,
de wanjelsjtek dae höb’se in de henj.
Doe bès geweldig,
doe bès geweldig,
doe bès geweldig lelik leive sjat.
Mer allein mit vastelaovend
dus ich höb gelök gehad.

Couplet: 
Doe maaks dich vaerdig veur ’t auwwieverbal,
en haols dan alles oet de kas.
De aovend dae hiej ummer blieve zal,
Want ónherkènbaar zeen is dao de sjpas,
En brènge die auw wiever, de mansluuj van de wies,
dan is metein al dudelik sjoon lelik is neit vies.

Doe vlugs es heks gaer door de sjtraote haer,
de bessem sjtrang tösje de bein.
De luuj aan’t sjrikke maake deiste gaer,
en ouch dien sjtöm die geit door merg en bein.
En is om twellef oere, dien sjpreuk al oet gewirk,
vleig dan neit mit dae bessem op de tore van de kirk.

Dich bes mit vastelaovend oere kwiet,
óm lelik auwt geschmink te zeen.
Dat is daoróm waal eine dure tied,
want alle verf die zit van top tot teen.
Maar bès dich sjtraks get auwer sjat
dan kos ’t dich de hèlf,
Want dan kómme die rumpele en vauwe gans vanzelf.