't Nieës-je woar ee bildsjun kink, van um de tswantsieg joar.
En van Blieërhei bis op de Vink woar jee wat sjunner woar.
Der Sjeng op hem ee eugs-je hauw, al woar dea jong jet bang.
Hea vroaget 't Nieës-je als zieng vrauw, en moellet sjtonde-lang.
En 't woar hem of hea dri verbloof, wie 't Nieës-je hem 't joa-woad joof:

Refrein:
Doe bis mie leefste Nieës-je, en och de vrauw va miech.
Doe bis mie tsoeker-Bieës-je, iech hot zoeëvul va diech.
Kan oane diech nit leave, diech jef iech jants mie hats.
Alles wil iech vuur diech jeave, den doe bis doch mienne sjats.

En ozze Sjeng dea kroog zie Nis, wat hauw dea jong ing vräud.
En dat is zicher jants jewis, 't hat 'm nie beräud.
En jong hea mit zie kameraad, al ins ing kieër eroes,
koam heem hea midde in de naat, en joof 't krach in hoes.
Da raafet hea bij-ee der mod, en zong da werrem alles jod:

Jetrouwd zint zie al mennieg joar, va vräud en ooch va leed.
Der kop jetseert mit jants jries hoar, den joegend, die verjeet.
En went der Sjeng zieng vrauw beziet, hat hea de betste zin.
Zie woar i jouw en sjleate tsiet zieng leavends-partnerin.
En 's oavends op de 'kuche'-bank, da numt der Sjeng 't Nieës zieng hank: