Laef toch neet in 't verleeje, daen tiéd dae is al lang veurbeej.
Det is al zoë lang geleeje, veul dich maar lekker vreej.

Refrein:
Doot gewoën waasse wils, doot gewoën waosse van hils.
Dus griép dien kans, en gaef dich gans, laef dien eige laeve.
Hald gewoën van dichzelf, dan geit alles gans vanzelf,
en kanse altiéd eemus al dien leefde gaeve.

Lets kwaam ik ein maedje taege, ik dach nog: 'Waat ein leuk gezich!'
Opens woort ik gans verlaege toen zag het taege mich:

Wilse ens waat moeis belaeve, de kriegs steeds weer opniej ein kans.
Det is allein dae gegaeve, dae door 't laeve dans.