Wie sjun is doch de joegendtsiet, woa zint de joare hin.
Me kiekt tseruk en dinkt doabij, 't hat alles zienne zin.
Den daamaals vóng iech doa mie jeluk, vier jove ós de hank.
D'r Kraneweier in 't jreun, iech alles aa verdank.

Refreng:
Kóm, vier junt nogins tsezame langs d'r weier,
jenauw wie vrui-jer, zoeë langs d'r weier.
Kóm, vier junt nogins tsezame langs d'r weier,
jenauw wie vrui-jer, wat woar dat sjun.
Iech hool diech vas, doe zusse laas, en lekker knoevele doa in 't jraas.
Kóm, vier junt nogins tsezame langs d'r weier,
jenauw wie vrui-jer, wat woar dat sjun.

Bekiek diech doa die boom en benk, dat wasser en dat jreun.
Bekiek die peersjer hank i hank, dat vingt me jans jeweun.
En al die hets-jer nog zoeë jónk, die oge vol va vuur,
da wunsjt me in d'r auwe daag, me nogins tswansieg wuur.