Refrein:
Sjpieël op deë moeëneka, daan gónt vier d'r achteraa.
Moeziek, die geët osz in 't blood, giëf aan 't leëve nuie mood.
Sjpieël op deë moeëneka, daan gónt vier d'r achteraa.
Huur ich deë moeëneka-Moeziek, veul ich mich riek.

In alle Hergodsvreugde trukt heë durch 't land,
went zienge moeëneka sjteet uëveral bekand.
In jieëker sjtad of durpke zit heë lanks gen sjtroat,
en sjpieëlt zieng Moeziek vuur de luuj sjtrak in de moat.
Heë veult zich riek óch zonger hoës en zonger faam.
Me kint zieng leedjes, zië gezich mè 'm neet va naam:

Truk-ste 't zondigs mit d'r optoch durch de sjtad,
ligk dich de sjpas va kinks-aaf-aa al aan 't hat.
En al die moeëneka's gónt mit, dat mos-te zieë,
went zië neet doa zint deed dat mennig hetje wieë.
Mit vasteloavend zint vier kinger van d'r wink,
zoë wie heë broëst, zoë wie heë lacht en wie heë zingk:

Is de Sjuut wer aageland, weëd d'r nuie Prins bekand.
Bei Kadette op de bal weëte vier: 't is carneval!