De vasteloavend is weer doa, sprunk den eine gek den angere nao.
Wurt 't Beegter blood weer werm, is plezeer veur riek en erm.
Is 't laeve weer 't laeve waert, wurt de zörg weer ens weggekaert.

Refrein:
Drie daag vasteloavend, drie daag ram door de wits,
roaze van de mörge tot den avend, dat kriege weer wal spits.
Mit de ratel en de treut rolle ze door de geut,
neme dae miij sjuldj of klaag, 't gekste kump dan veur de daag.
Beeg viert Carnaval.

Es de gaus te bòmmele hink, en 't sjriève langs de stroat weer klink,
is vasteloavend in de maasvalei, naaza roid wie wiemeresjlei.
Zelfs de groitste grawwelaer, trek die daag 't helste van laer.

Al is de congkerentie nog zoi groit, Beeg geuf altied den eijste stoit.
Al is oug euveral Carnaval, Beeg dat geit toch boavenal.
Gaot nog mer ens richtig draan, ze kriege o's toch neet van de baan.