Refrein:
Driej hénj op eine boeëk….
dae van de prins en adjudante,
det is biej ós d’n broeëk…
jao,want veur weite waal van wante.
Veur wiëze uch de waeg, en hôffe auch ‘t glaas…..
en hôbbe veur um laeg, den gaeve veur weer gaas.
veur deile auch ’t létste oët de kroeëk,
want veur zien driej hénj op eine boeëk.

Vers1: (Erwin)
Ze hôbbe mich gevraog ôm prins te waere….
zoë as geur weit hôb ich toen “jao” gezag.
Allein al veur die möts en veur die vaere…..
maar ich had mich van te veure waal bedach….
as ich ’t veur ’t zégke krieg wie ich ‘t hiël gaer haaj....
den doon ich det ‘t leefste met de “zoëre” en met “flaaj”.

Vers2: (Erwin)
Ich hoofde mer nao links of rechs te kiëke….
den wiste diej geliek al wat ich mós,
ich veulde mich wie eine nieje riëke….
maar ich haaj det gans allein toch néét gekós.
Veur sjpele alle driej ós rölke en det doon veur gaer....
en sjtrakkes vraoge veur ós auch weer aaf: ”Woë gaon veur haer”?