Es ich tich heur praote, es ich tich zeen kieke,
es ich tich zeen laupe, sjprèng ich van de gróndj.
Mien hart is aant kloppe, 't Is neet meë te sjtoppe,
't water lup mich oet de móndj.

Refrein (2x) :
Leeve sjat (leeve sjat), leeve möp (leeve möp),
duuj 's effe taege mich aan.
Aan de kantj (aan de kantj), 'ch sjtaon in brandj, ('ch sjtaon in brandj),
duuj 's effe taege mich aan.

Doe kris al mien cente, doe kris al mien wunsje,
doe kris gans mien laeve, ich bèn sjtapelgek.
'ch Zal mich biejein raape, al mót ich tich kaape.
Ich blief van dich druime en sjprèng van 't hek.

Hao Wat is 't toch fein, óm mit tich örges saame... aan de kantj te sjtaon.
Dat zeen van die momènte wo ich sjnachs zo héééérlik van druim.
Sjatteke, lègk dien erm op mien sjouwer en druim mit mich e-weg.

Wiej mót ich tich kriege ? Wiej mót ich tich vange ?
Mien hart is aant kloppe, 't is neet meë te sjtoppe.
't Water dat lup mich noe ech oet de móndj.