Refrein:
Ut Fiene mot kiene, kiene mot Fiene, dat deut ze zoe gere.
Nummerkes ligge, nieks moogst du zigge, Fiene.
D'r Jaap wilt u kiendje, mer neè zèt ut Fientje,
geaf mich mer u tientje, ich hub lieuver kien.
Ut Fiene mot kiene, kiene mot Fiene, dat deut ze zoe gere.
Nummerkes Jaapke, riejkes vol make, Fiene.
Drink dich mer u wientje, vergits dich dat kiendje,
geaf mich mer u tientje, ich hub lieuver kien.

Op moandig en deisdig en vriedig, vriegt Fien aan der Japie: moog ich ?
En Japie zèt altied mer joa. Ut Fien dinkt tog: ich goa.

Geschnebbel, gebabbel, gewiebel, ut Fien heat bekans de rieje vol.
In 't zekske, doa zit ut muschien, ut Fien schreit kei-hel: kien.

Mien leef, wat kient Fientje toch gere, mer Jaap gieft geen tientjes mere.
Ut kiene is noe ganz gedoa, d'r Jaap schreit noe: ich goa.