Marie, iech wel 'nne frikkedel, 'nne frikkedel speciaal.
Marie, iech wel 'nne frikkedel, al de res is miech egaal.
Flink broen en hel, meh e bitsje snel, aanders gaon iech vaan miene stek.
Marie, iech wel deej frikkedel, en neet zoe kaal, meh speciaal,
meh spooj dich get, want aanders weur iech gek.
Marie, iech wel deej frikkedel, dat lekker weurske zoonder vel.
Zoe dink, dat is pas spek naor miene bek.

Lewie deej kraog de stupe es zien vruiwke zag: 'Iech kook'.
Daan hoorste, hiel veurziechtig, zie gedoonder en gevlook.
En es 't ete, nao twie hepkes, in d'n drekbak dook,
stoont heer, in vief menute, in de snackbar op d'n hook ...

Jao, ging zien vrow de keuke in, daan wis Lewie 't weer.
Dat woort weer ins sevoeje, witte kuul en sjorseneer.
Heer pasde, ouch al es heer honger had wie 'nne beer,
want es zien vrow de zaak had opgedeend, daan brölde heer ...